Mercado dos Lavradores (targ rolniczy), który został zaprojektowany przez Edmundo Tavaresa (1892-1983), otworzył swoje podwoje 24 listopada 1940 roku. Wspaniały projekt budynku, będący świadectwem architektury reżimu Estado Novo, odzwierciedla jego zamierzenia rolę głównego dostawcy towarów do miasta.
Ogromne panele z płytek pomalowanych regionalnymi motywami przez João Rodrigues i wyprodukowane przez Faiança Batisttini de Maria de Portugal w 1940 roku zdobią fasadę, główne wejście i targ rybny. Wewnątrz przestrzeń podzielona jest na małe „Placy”, „Placówki”, „Ulice” i „Małe Schody”, gdzie sprzedawane są wszelkiego rodzaju produkty.
Tutaj znajdziesz ucztę kolorów, dźwięków, zapachów i ludzi.
23 grudnia odbywa się tu Nocny Targ: przez całą noc Rynek i ulice wokół są opanowane przez ludzi, którzy śpiewają i tańczą, jedzą i piją odświętnie. W ciągu dnia wokół targu efektownie eksponowane są regionalne owoce i warzywa, dzięki czemu można zrobić zakupy w ostatniej chwili.
Historia mówi nam, że to tutaj powstała pierwsza osada. Stare Miasto charakteryzuje się wąskimi brukowanymi uliczkami i fasadami starych domów i jest uważane za obszar o dużej wartości historycznej i architektonicznej.
W sercu Starego Miasta znajduje się Kaplica Corpo Santo, jeden z nielicznych XV-wiecznych budynków, które przetrwały do dziś. W tej okolicy znajduje się również jedna z najstarszych ulic miasta, Rua de Santa Maria. Jest to siedziba różnych lokalnych firm, w tym malowniczej Fábrica de Chapéus [Fabryka Kapeluszów], która działa w tym samym miejscu od ponad 60 lat, oraz Fabryki Butów Vilão.
Spacer po tej brukowanej uliczce zabierze Cię do pięknego kościoła Socorro. Na szczycie znajduje się również niewielki belweder, z którego można podziwiać piękny widok na miasto.
Życie nocne na Starym Mieście jest obecnie wielką atrakcją, na której spotykają się sztuka i rozrywka, ponieważ ulice w okolicy zostały przekształcone dzięki pracy lokalnych i zagranicznych artystów (poprzez projekt „Arte de Portas Abertas”). Projekt reprezentuje jeden z aspektów sztuki i kultury miejskiej w mieście.
Położona w centrum miasta katedra została zbudowana za panowania Domu Manuela i posiada cechy stylu manuelińskiego i gotyckiego.
Jego fasada, podzielona na trzy panele, ma piękny gotycki portal w panelu centralnym, skomponowany z ashlara z Cabo Girão.
W gotyckim portalu znajduje się osiem archiwolt o ostrołukowych łukach, które nadają wejściu niepowtarzalny wygląd.
Z biegiem lat Katedra nabrała nowych cech, czyniąc z niej przykład artystycznego krzyżowania ras.
Sufit jest znakomitym przykładem wystroju w stylu mudejar, wykonanego z wyspiarskiego drewna cedrowego, wymagającego szczególnej uwagi, podobnie jak krzesła chórowe w prezbiterium.
Park Santa Catarina o łącznej powierzchni 36 000 m² oferuje wspaniałe widoki na zatokę Funchal oraz kilka ścieżek spacerowych. Park oferuje miłośnikom przyrody wiele gatunków flory z całego świata i ma urocze jezioro z małą wyspą, na której rodzą się i żyją kaczki i łabędzie.
W tym parku znajduje się plac zabaw dla dzieci, a także dwie stare maszyny, które kiedyś służyły do rozdrabniania winogron i asfaltowych dróg, a także rzeźby znanych osobistości i kaplica Santa Catarina. Jest też pokój zabaw, w którym dzieci w towarzystwie osoby dorosłej mogą rysować, bawić się lub czytać.
Kościół ten, znany powszechnie jako Kościół Kolegium, jest wspaniałym przykładem XVII-wiecznego stylu manierystycznego.
Dzięki pięknej kolekcji ołtarzy z pozłacanego drewna i kilku obrazom z różnych wieków jest uważana za jedną z najpiękniejszych świątyń portugalskich swojej epoki i jeden z najbogatszych kościołów na Maderze. Najważniejsze cechy kościoła to imponujące organy, płytki ceramiczne, które zostały wyprodukowane w warsztatach lizbońskich i kaplice ozdobione pozłacanym drewnem, którego główną atrakcją jest Kaplica Jedenastu Tysięcy Dziewic.
Unikalne drzwi chroniące przed wiatrem wykonane z drewna „caixa de açúcar” (przetworzone pudła do pakowania cukru), znajdujące się w atrium, otoczone są dwoma źródłami wody święconej w kształcie muszelek. Fasadę kościoła zdobią figury św. Ignacego Loyoli, św. Franciszka Ksawerego, św. Stanisława i św. Franciszka Borgii.
Znany również jako Ogród Dona Amélia na cześć byłej królowej Portugalii, Ogród Miejski Funchal jest dogodnie zlokalizowany w centrum miasta, na północ od Avenida Arriaga, w miejscu, w którym kiedyś istniał klasztor São Francisco. Herb klasztoru przetrwał do dziś i jest wyeksponowany na jednym z trawników. Ogród pełen jest roślinności z Madery i wielu innych części świata. Zajmuje powierzchnię 8300 m² i ma jezioro i strumień zamieszkany przez ryby i ptaki. Znajdują się tu również dzieła sztuki i audytorium, które służy jako miejsce wydarzeń kulturalnych.
Aby chronić miasto Funchal przed prywatnymi atakami, w połowie 1614 roku rozpoczęto budowę twierdzy São Tiago. Za jego budowę odpowiadał mistrz budowlany Jerónimo Jorge, a po latach ukończył go jego syn Bartolomeu João.
Pod kierunkiem inżyniera Tossiego Columbiny (autora projektu portu w Funchal) pierwsza faza prac została ukończona w XVII wieku, a druga faza w połowie XVIII wieku. Przez wieki Fortaleza była okupowana w różnych celach, od koszar po oddziały brytyjskie, policję wojskową i szwadron Lancerów w Funchal. Służyła również jako schronienie dla ofiar powodzi, która miała miejsce na wyspie w 1803 roku.
W willi mieszkało kiedyś kilka ważnych osobistości, w tym w 1849 r. rosyjski książę Maksymilian, książę Leuchtenberg i zięć cara Mikołaja I. W 1852 r. zmarła również cesarzowa Dona Amelia i jej córka księżna Dona Maria Amelia tutaj w lutym 1853 r. gruźlicy przeniósł się do tej willi.
Później quinta zamieszkiwał Nicolau Tulière, a następnie hrabia Alexandre Carlos Lambert, adiutant rosyjskiej cesarzowej, który również nazwał ją „Quinta Lambert”. Wiele lat później, w 1903 roku, miejscowy João Paulo Freitas kupił willę i zmienił jej nazwę z powrotem na „Quinta das Angústias”.
Pierwotna quinta zniknęła w latach 70., ustępując miejsca hotelowi, który rząd regionalny nabył w 1979 r. W tym czasie wszystkie pozostałe budynki i ogrody zostały całkowicie przebudowane.
W maju 1984 r. „Quinta Vigia” została oficjalną rezydencją prezydenta rządu regionalnego. Oferuje wspaniałe panoramiczne widoki na port i harmonijnie łączy masywne drzewa, palmy, wiele okazów rodzimej flory oraz wprowadzone do ogrodów rośliny i egzotyczne ptaki – rozkosz dla wszystkich miłośników botaniki.
W ogrodzie Quinta das Cruzes zwiedzający mogą podziwiać archeologiczne rzeźby, w tym nagrobek, który zgodnie z tradycją przykrywa doczesne szczątki „Henryka Niemca”. W centrum ogrodu znajdują się dwa wspaniałe XVI-wieczne manuelińskie okna wyrzeźbione w bazalcie.
Możesz również odwiedzić główny dom, który jest powiązany z postacią João Gonçalves Zarco, odkrywcy Madery i pierwszego mianowanego kapitana Funchal, kaplicę Matki Bożej Miłosierdzia, ogród archeologiczny, ogród orchidei i różne gatunki drzew kamforowych , palmy i australijski eukaliptus, między innymi. Wewnątrz znajduje się również muzeum, które możesz odwiedzić za 3 €.
Park Miejski Monte, znany również jako park Leite Monteiro, zajmuje powierzchnię 26 000 m2 i leży na najwyższej wysokości ze wszystkich parków miejskich - między 543 a 586 m n.p.m. Budowę parku rozpoczęto w 1894 roku, a pierwszy etap zakończono w 1899 roku.
Miejsce porośnięte wieloma rodzimymi i egzotycznymi gatunkami, w tym kilkusetletnimi drzewami, jest orzeźwiające i relaksujące, po części dzięki przepływowi przez nie strumienia, który kończy się wodospadem w najbardziej wysuniętej na południe części parku. Ścieżki dla pieszych biegnące przez park wyłożone są małymi skałkami bazaltowymi, idealnymi na przyjemne spacery.
© 2023 FEELING MADEIRA TOURS & WALKS
